Torna

A l'abast

PERGUNTAS COMUNS

dona-pag 5 (1).gif

PORTUGUÊS CATALÃO ÀUDIO
—Tudo bem? Como está?
—Bem, obrigada.

―Com va? Com està?
―Bé, gràcies.

O que foi? Não se encontra bem?

Què li passa? No es troba bé?

—Como se chama?
—Chamo-me Isabel.


—Qual é o seu nome?
—O meu nome é Pere.

―Què noms?
―Nom Isabel.


―Com es diu?
―Em dic Pere.

—Quem é você?
—Sou a senhora Vidal.

―Qui és, vostè?
―Som la senyora Vidal.

—O que é isto?
—É um presente.

―Què és això?
―És un regal.

—És de onde?
—Sou da Alemanha. Sou de Marrocos.
Sou da Áustria.

―D’on ets, tu?
―Som d’Alemanya. Som del Marroc. Som d’Àustria.

—Você é de onde?
—Sou de Inglaterra. Sou da Irlanda.
Sou da Austrália.

―D’on és, vostè?
―Som d’Anglaterra. Som d’Irlanda. Som d’Austràlia.

—De onde é que ele é?
—É de França. É da Bélgica.
É da Argélia.

―D’on és, ell?
―És de França. És de Bèlgica. És d’Algèria.

—De onde é que vocês são?
—Somos das Canárias. Somos do
Equador. Somos do Chile.

―D’on sou, vosaltres?
―Som de les Canàries. Som de l’Equador. Som de Xile.

—És maiorquino?
—Não, sou alemão. Não, sou
marroquino. Não, sou austríaco.


—És maiorquina?
—Não, sou alemã. Não, sou marroquina. Não, sou austríaca.

―Ets mallorquí?
―No, som alemany. No, som marroquí. No, som austríac.

―Ets mallorquina?
―No, som alemanya. No, som marroquina. No, som austríaca.

—És minorquino?
—Não, sou inglês. Não, sou irlandês.
Não, sou australiano.


—És minorquina?
—Não, sou inglesa. Não, sou irlandesa.
Não, sou australiana.

―És menorquí? 
―No, som anglès. No, som irlandès. No, som australià.

―És menorquina?
―No, som anglesa. No, som irlandesa. No, som australiana.

—Vocês são de Ibiza?
—Não, somos franceses. Não, somos
belgas. Não, somos argelinos.


—Vocês são de Ibiza?
—Não, somos francesas. Não, somos
belgas. Não, somos argelinas.

―Sou eivissencs?
―No, som francesos.  No, som belgues. No, som algerians.


―Sou eivissenques?
―No, som franceses. No, som belgues. No, som algerianes.

—Vocês são de Formentera?
—Não, somos canários. Não, somos
equatorianos. Não, somos chilenos.


—São de Formentera?
—Não, somos canárias. Não, somos
equatorianas. Não, somos chilenas.

―Són formenterers?
―No, som canaris. No, som equatorians. No, som xilens.


―Són formentereres?
―No, som canàries. No, som equatorianes. No, som xilenes.

—Onde vive?
—Vivo na cidade. Vivo numa aldeia.
Vivo no campo.

―On viu? 
―Visc a la ciutat. Visc en un poble. Visc al camp.
—Em que rua vives?
—Vivo na Rua Nova. Vivo na Praça Maior.
―A quin carrer vius?
―Visc al carrer Nou. Visc a la plaça Major.

—Fala catalão?
—Sim, um pouco. Não muito..

―Parla català?
―Sí, un poc.  No gaire.

Consegue entender-me? O que é que
isto quer dizer?

M’entén? Què vol dir, això?

Como? Como disse?

Com? Com diu?

Que estás a dizer? O que é que queres?

Què dius? Què vols?

Onde vais? De onde veem?

On anau? D’on veniu?

Tem a certeza? A sério?

N’està segur? / N’està segura? De veritat?

Quando? Desde quando? Até quando?

Quan? Des de quan? Fins quan?

Sim? Com quem estou a falar? De parte de quem?

Digui? Amb qui parl? De part de qui?

Alguma dúvida? Está bem?

Hi ha cap dubte? Entesos?

- Gostas?
- Sim, muito. Não, nada.

―T’agrada?
―Sí, molt. No, gens.

Pode-se fumar? Pode-se estacionar
aqui?

Que puc fumar? Que hi puc aparcar, aquí?

Sabes nadar? Sabes cozinhar?
Sabes falar catalão?

Saps nedar? Saps cuinar? Saps parlar català?